راه ندارد به خدا... آدمهای این شهر واقعا یک نفر اند!

خط و نشان کشیده اند که پاک کن پست قبلی را. اینکه خودت را کوچک کنی و جار بزنی که "آهای ملت کسی من را تحویل نمیگیرد" خریت است. اینکه کسی تو را دوست ندارد واقعیت است. اینکه جدا آدم را برای معاشرت ترغیب نمیکنی واقعیت تر است. دیگر چرا آبروی خودت را می بری؟ خودت را چرا وا می دهی؟!!!!!!

چرا شما آدمها هر چیزی را هر جوری که دوست داشته باشید برای خودتان ترجمه میکنید؟ یک نصفه شبی یهو این جمله آمد تو ذهنم که "آدمهای این شهر یک نفراند" بعد از آدمهای عوضی ای نوشتم که copy + paste اند انگار توی این شهر، چه ربطی به تحویل گرفتن یا نگرفتن کسی دارد؟!!!!!!!!!! مثلا تو بیایی آسیب شناسی اجتماعی بکنی پدیده ی اعتیاد و دزدی را؛ انگ بچسبانند بهت که چون دزدها و معتادها از تو خوششان نمی آید حرصت گرفته داری تلافی میکنی! توجیهاتتان مرغ پخته را به تبسم وامیدارد به قرآن. من میگویم آدمهای عوضی این شهر کپی پیست هم اند، یعنی دارم مینالم که چرا دور برم نمی پلکند؟ به اعضا و جوارح پسر نداشته ام که نمی پلکند!

جلوی سگ یک تکه استخوان بگذاری دم تکان می دهد. اگر تکان ندهد خوب حیوان است آدم نباید از دستش ناراحت شود. مثل مموش و پوران و آقا رستم و گل مراد و گل اندام. گیاه که دیگر نفهم تر است. خدا شاهد است یک جعبه قرنفل خریده بودم به چه قشنگی، اینقدر محبت کردم بهشان، خشک شدند زبان نفهم ها. آدم باید ناراحت شود؟ خیر جانم

ولی وقتی به آدم جماعت احترام میگذاری، پدرسوخته بازی درمیآورد، خودش زیر سوال می رود. به من چه دخلی دارد؟!!!!! به قول عزیزی: "احترام گذاشتن چیز خارق العاده ای نیست. احترام یعنی اون خودِ عوضیت رو یهو رو نکنی؛ کم کم!"

بعدش هم خجالت دارد این حرفها. من رشته ام کشاورزی است عاشق گل و گیاهم. دلم نازک است عاشـــــــق جک و جانورم. "آخی هیشکی تحویلت نمیگیره رو آوردی به حیوونا و گل و گیاه؟" برداشت از این مضحک تر؟! افکار خنده دارتان را توی کله ی خودتان نگه دارید. آدم دلش شاد می شود از این حجم عظیم اعتماد به نفس کاذب.

من 23 سال و 10 ماه و 18 روز است که همینم. قرار هم نیست با یک کامنت ناشناس  یا چیزی شبیه به این متحول شوم!

زت زیاد!