چه کسی کلید را شکست؟!

جناب سید میرحسین موسوی...

بندرعباسی ها آخرین کسانی بودند که در دقیقه ی نود تبلیغات ریاست جمهوری بصورت رسمی و با حضور جنابعالی پذیرای شما بودند. داشتیم سید؟ حافظه ی تاریخی تان را کمی ورز دهید. این روزها که همه آمارباز شده اند! بیشترین رای استان هرمزگان در هر مقطع انتخاباتی به اصلاحات بوده یا نبوده؟ سید؟ بوده یا نبوده؟

شرجی 74 درصد و دمای 42 درجه را زیر پوستتان حس کردید؟ جمعیت سبزپوش و سبزاندیش را مشاهده کردید؟ و عده ی کثیر هیجان زده ای را که فقط سیاهی لشکر این موج سبز بودند. یک فتوژورنالیست خانه نشین شد. یک هنرمند که تا قبل از این خرداد لعنتی فقط به زبان ادبیات و هنر میشنیدمش، با این بازاری که راه انداختید روزی نیست که چند لینک و متن از روی عصبانیت به این رئیس جمهور و آن کاندیدا منتشر نکند. منتی نیست. هر انسان آزاد و آزاداندیشی حق دارد کسی را دوست بدارد، حامی یک موج سیاسی فکری باشد، و برای کسانی که سرنوشت اجتماعیش را رقم میزنند احترام قائل شود.

 شما نسل اول و دوم انقلاب شدیدا مرا زده کردید از همه ی چیزهای خوبی که روزی قولش را داده بودند و داده بودید. ما به حق طبیعی یک انسان آرامش میخواستیم، امنیت، آزادی و کمی احترام. شادی ای که قورت دادیم و همه اش گیر کرده لای گلویمان پیشکش. کودکی مان در جنگ تحمیلی، نوجوانی مان در جنگ داخلی، و جوانیمان در جنگ اعصابی که ساختند و ساختید گم شد. تا آنجا که حافظه ی تاریخی مان یاری میکند زیاد از این دست حرفها شنیده ایم که "روزگار بهتری از راه می رسد."

کو سید؟ شما را به خدا کمی قدرشناس باشید. قدرشناس برگه هایی که به اسم شما ریخته میشوند در صندوق. حکایت کلیدساز و کلید شکسته ی خانه را بارها و بارها خواندیم و شنیدیم و گفتند و گفتیم. اما سید.. هیچ کس نپرسید "چه کسی کلید را شکست؟!"