1389/11/20
دنیای مجازی را دوست دارم. ابهت آدمهایی را برایم شکانده که خیلی غول بودند برام قبلن ها. انگار آقای اینترنت همه را به صف کرده چیده باشد کنار هم. مرزی در کار نیست. آدم ات با یک کلیک توی مُشتت است. من کجا می توانستم پورج و آیه و فرشید و سرور را یکجا داشته باشم؟
کلا روزگار غریبی ست نازنین. و ما همچنان بر این باوریم، که "زندگی بدون وبلاگ، یک چیز گنده کم دارد..."

انگیزه ش از من
بقیه ش با تو
خوب؟
نمیشه که نبارمت...
با ذکر مثال این کامنتتو توضیح بده