بهشت با پوستِ شوکولات

تو این بقالیه یه آب نبات هایی کشف کردم خودِ بهشت. داشتم واسه اِلی می گفتم که چقد اینا پوستاشون نوستالژیکه، آدم یاد قبلنا میفته. دقیقا خودِ پوست شوکولاتِ راست راستکی.

یه جوری شاکی برگشت گفت "میشه سعی کنی یه چیزی رو بدون خاطره ازش بگذری؟"

چو انداخته بودم که خیلی خداست مزه ی این آبنبات ها. و مارکشم به هیشکی نخواهم گفت. زهرا (زی زی) نصفه شب sms داده که "بیا تو مارک این آب نبات ها رو به من بگو، منم برات سورپرایز دارم." 

قطعا من اینقد آدم احمقی ام که به راحتی مارک آب نبات ها رو بهش گفتم، بدون اینکه سورپرایزی در کار باشه. بچه ی ده ساله اینقد قالتاق؟ آدم گنده ی 23 سال و 9 ماه و 21 روزه هم اینقد نفهم؟