ندیدبدید بدبخت مفلوک

من ندیدبدیدم

اگر پولدارتر بودم، آنقدر ندیدبدید بازی در می آوردم که خود خدا هم حالش بد بشود از این شاخی که به من خر داده

دلم چار تا مانتوی جدید می خواهد (غیر از این سه تایی که امروز خریدم)

با یک کف پاشنه بلند صورتی جیغ و یک مشکی ورنی (غیر از آن کفش جدیده ام که یک هفته از خریدنش می گذرد.)

و یک جعبه ی چوبی (سه برابر جعبه ی الانم) پر از خنزرپنزرهایی که وقت های خوشحالی باید به خودت آویزان کنی توی آینه برای خودت خوشحالی کنی الکی

دست کم سه تا شال یا روسری جدید

یک گرامافون راست راستکی، نه اینی که صداش در نمی آید و هی زل زل نگاهش میکنم و بابا مسخره ام میکند میگوید صدایش را بلندتر کن بشنویم ما هم.

با یک ماشین! که شبها توی جاده باشم، روزها پارکش کنم جلوی در خانه ی آقای مجلل، هی بسوزد حسودی اش بشود حرص بخورد که چرا ماشین دسته گل اش را یک ماه پیش فروخت.

با خیلی چیزهای دیگر که فعلا رویم نمی شود بگویم.

Check Previous post too