بد، بدتر

جیرجیرک ازم خواسته 5 تا خصوصیت بدمو بگم. شوخیم نمیاد. دلم گرفته. ایناییم که میگم خیلی جدی اند.

1. زیادی احساساتیم و بیش از اندازه ای که شایسته ی یک آدمه، بهش احترام میذارم. جوری که واقعا هول برش می داره و فکر میکنه خبریه.. درحالیکه خودشم میدونه که خبری نیست. تو دعوا حتی اگه همه چی به نفع خودم باشه، کسی که منت کشی میکنه و با معذرت خواهی همه چیو ماست مالی میکنه منم. قهر دوست ندارم.

2. امکان نداره بتونم کسی رو از زندگیم حذف کنم. یعنی درواقع کلمه ی Delete تو فرهنگ لغت من هیچ جایی نداره. آدما همیشه هستن، گاهی کمرنگ میشن اما هرگز از بین نمیرن. و این همیشه خوب نیست. من بدترین وقایع زندگیمو هم با جزئیات کامل به یاد میارم انگار که همین الان در حال وقوع اند.

3. اونقد خاطره بازم که حال آدم رو بهم میزنم. یعنی آدم از کلانتری خیابون دلگشا هم خاطره داشته باشه خیلی داغونه دیگه. بعضی وقتا باید فراموشی گرفت. بعضی آدما ارزش به خاطره سپردن رو ندارن.

4. قدرت "نه" گفتن رو ندارم. تاوان این رودرواسی مسخره مو هم همیشه دادم. و دارم میدم.

5. کینه ایم. تا زمانی که ازم معذرت خواهی نشه، یه کینه ی شتری به دل میگیرم وحشتناک. بروز هم نمیدم. به این خیال که آدما خودشون اینقد شعور دارن که میفهمن دارن چیکار میکنن...

---

هیشکیم دعوت نمیکنم به این خودزنی وبلاگی. هرکی دوس داره خودش مث مرد 5 تا خصوصیت بدشو بگه