Me, Mandy, Obama’s daughter

من از خیلی جهات شبیه دختر رئیس جمهور آمریکام

یا اقلا شبیه Mandy More توی Chasing Liberty

جفتمون بدون بادیگارد حق نداریم جم بخوریم.

از یه ساعت مشخصی به بعد حق نداریم از خونه بریم بیرون.

آرایش و لباسهایی که جلب توجه کنه قدغن ِ

وقتی قراره یه دوست داشته باشیم، از قبل باید ریز سابقه های فردی و خانوادگی طرف (تا سه نسل قبلش) رو ارائه بدیم.

تمام فعالیتهای اجتماعی و شخصیمون باید خلاصه شه توی چیزهایی که دیکته میشه بهمون

و باید بابت هر رفتار خیلی ساده و کوچیکمون مقابل میز بازجویی جواب پس بدیم.

من فقط هواپیمای اختصاصی ندارم. وگرنه توی بیچاره گی دقیقا خود Mandy More ام توی Chasing Liberty

قشنگترین دیالوگشم میشه این:

پسره: !Anne! Just stop and think. Would you?

دختره: I don’t wanna think, I wanna LIVE

قشنگترین سکانسشم میشه سکانسی که دوتایی از رو بلندترین پلی که رو قشنگ ترین رودخونه ی اروپاست، میپرن پایین. به عبارتی همون Bungee Jumping که عاشقشم. حالا دونفره هم نبود، نبود!

بعدالتحریر: خوشی زندگی به این است که یک کارگردانی توی بلاد کفر و شیطان بزرگ، دغدغه هایت را فیلم کرده. و اصلا با همه ی تلخی اش آنچنان می چسبد بهت که آخر هفته ات رنگی می شود. مهم نیست دردها درمان می شوند یا نه. مهم تر این است که بدانی درک شده ای، همین...