بهانه هایی که گریاندندم...

من اشکم دم مشکم نیست برخلاف حرفهایی که پشت سر دخترها درآورده اند. اما بعضی بهانه ها حسابی اشکم را درآورد.

---

13

 

سرگشتگی های یک دختر 13 ساله. سکانس های پایانی فیلم آنقدر مرا گریاند که خودم هم تعجب کرده بودم برای یک فیلم هالیوودی معمولی دارم اینقدر گریه میکنم! همه ش برای این بود که خیلی نزدیک به 13 و 14 سالگی خود من بود. انگار Evan Rachel wood من را بازی میکرد.

چقدر روانپریشی های دخترهای نوجوان همه جای دنیا شبیه هم است!

Rachel getting married

 

انگار یک نفر یک هندی کم بگیرد دستش برود لای یک خانواده ی معمولی آمریکایی که برخلاف تصورات اکثر ماها، بسیار پایبندند به اصول و ارزشها و رسم و رسوماتشان. بدون نورپردازی، بدون صدابرداری، بدون گریم، و بدون هیچی. یک جاهایی توی این فیلم درب و داغونی بیش از حد Anne Hathaway اشکم را درآورد.

من ترانه 15 سال دارم.

 

سکانس مدرسه، که ترانه پشت نیمکت کلاس اولین لگد بچه اش را حس میکند، و آن پلانی که یکهو همه ی صداها محو میشوند و موسیقی متن توی گوش ترانه می نوازد و ترانه ی 15 ساله با استرس و نگرانی و امید و عشق لبخند میزند.. بغض کردم و توی سکانس دادگاه بغضم ترکید.

حاضرم تمام زندگی ام را بدهم در ازای آن یک لبخند...

ارتفاع پست

 

من هنوز طاقت دیدن این فیلم را ندارم. و هنوز هر وقت لیلا حاتمی انگشت اشاره اش را بالا می آورد و با صدایی که از خشم و بغض میلرزد میگوید: "اون موقع که قاسم وقت خوشگذرونیش بود، کنار جاده آب می فروخت.." من یکهو، بی هوا، و بی مقدمه می زنم زیر گریه!

دوزن

 

سکانس دادگاه و تمام دیالوگ های نیکی کریمی...

بوتیک

سکانس پل هوایی. اتی، دختر سر به هوایی که خانواده درست و حسابی ندارد و در شهر پخش و پلاست، تا شوالیه‌ خیر خواهی به کمک او بیاید.

اتی روی پل هوایی: "منم میخوام شلوار جین بپوشم. مانتوی خوب داشته باشم. برم اسکی.."

اتی در آبمیوه فروشی: "چیه عروسی؟ هی کتک، فحش، بدبختی. می‌زنین پرده گوش آدم پاره می‌شه. بعد فحش می‌دین زنیکه کر! بعد هم آدمو طلاق می‌دین می‌رین یه زنی که گوشش بشنوه می‌گیرین"

---

 

توضیح عکس: هدیه ی کودکان اسرائیلی برای کودکان فلسطینی!

این عکس حسابی اشکم را درآورد. هرچقدر هم دور از این سیاست بی پدر و مادر باشی. گاهی وقتها نمی شود بی تفاوت بود.

---

 آهنگ شهرتاریک زدبازی آخرین آهنگی بود که احساساتم را قلقلک داد و اشکم را درآورد. گاهی وقتها یک ترانه ی رپ، می بردت به همان اصلی که دیر یا زود باید بازجویی اش...

دانلود آهنگ

توضیح آهنگ: ترانه ای برای غزه

این رمیکس سر اومد زمستون هم حسابی قلقلکم داد ولی نگریاندم!

---

کتاب بامداد خمار هنوز تنها کتابی است که 12 سال بعد از اولین بار خواندنش اشک من را درمی آورد. و فقط هم توی فصل عروسی محبوبه، دختر سرتق داستان که با عشق و عاشقی اش گند زد به زندگی خودش و همه.

---

آخرین اتفاقی که حسابی گریاندم، 17 دیماه 87. مرگ بهداد...

و خیلی فیلمها، خیلی کتابها، خیلی آهنگها، خیلی عکسها و خیلی اتفاقات دیگر...