دیروز، امروز، فردا

این آقا و این آقا از من دعوت کردن تو بازی جدید بلاگستان شرکت کنم.

قرار بر اینه که بگیم چی بودیم و چی شدیم و چی خواهیم شد؟

چی بودم:

یک انسان ذاتا خود کم بین. با اعتماد به نفس پایین. "تنبلی که آرزوهای بزرگی دارد."

فوق العاده خیالباف و تنبل. بعضی وقتها باورم میشد اگه بشینم یه گوشه و خیالبافی کنم واقعا به همه ی آرزوهام میرسم! ظاهر خونسرد و باطن پر از نگرانی و استرس. خودآزار

اگه بخوام ادامه بدم بیشتر خودزنیه تا بازی وبلاگی!

چی شدم:

اعتماد به نفسم هنوز کف پامه، ولی کلا از قبل بهتر شده

یاد گرفتم تو واقعیت رویاهامو بسازم نه تو فکر و خیالم. البته فعلا فقط یاد گرفتم! خیالپردازی بخشی از زندگی آدمه نه همه ش.

فیضی میگه اختلالات روانی دارم، ولی ندارم. من فقط نمیدونم به کیا باید چقد روی خوش نشون بدم.

چی خواهم شد:

من بالاخره لیسانسمو از این دانشگاه میگیرم! حالا می بینیییییید!

بالاخره گلخونه مو راه میندازم

دختر خوبی میشم

هی تند تند دلم واسه این و اون تنگ نمیشه

پولدار میشم

از این دختره عکاسی یاد میگیرم

بچه دار میشم تا شبا واسش قصه بگم

اعتیادم به خیلی چیزا و خیلی آدما رو ترک میکنم (سعی میکنم ترک کنم)

یاد میگیرم خودمو هم دوست داشته باشم

قوه تخلیمو یه جا خالی میکنم که به درد خودم و بقیه هم بخوره

بالاخره یه فیلمنامه ی درست و حسابی میتونم بنویسم

آشپزی یاد می گیرم

یه روز بالاخره همه ی عکسامو از در و دیوار اتاقم جمع میکنم که الکی انگ نزنن بهم "خودشیفته فراهانی" (خودشکن آیینه شکستن خطاست!)

وقتی خیلی محترمانه ازم میخوان راجع به برنامه های زندگیم حرف بزنم جوگیر نمیشم برم بالای منبر پایین هم نیام!

پ.ن: تو قرعه کشی بانک ملی حتما باید یه ماشین برنده شم.