دلت که بگیرد،

دلتنگی ات می چسبد به طاق آسمان.

جلویش را که نگیرند،

می رود تا بی نهایت.

مثل وقتهایی که زیادی خوشحالی

و هرچه بیشتر جیغ بکشی از خوشی،

خوشحالی ات بیشتر کش می آید...

پ.ن: امروز سر کلاس اصلاح و بذرگیری گل و سبزی، چسبیدم به طاق آسمان...