امروز یه روز جدیده ...قراره من همراه من اینجا بنویسم .یه همکار جدید وبلاگی .از اونجاییکه از میوه هم خوشم نمیاد اسمم کیوی نیست . راجع به این که من کیم باید بگم یه آس و پاس تر از همه شما ها که میاید اینارو بخونید ... شایدم مجبور شم این نوشته هارو به زبون خداها بنویسم ... اخه من زبونشونو خیلی خوب میفهمم ...در اسرع وقت هم جواب دندون شکنشو به عرضتون میرسونم. همین.............................................................................................................................

اهان راستی یه چیزی یادم اومد از صبح تا حالا واسه هر کی تعریف کردم نخندیده ولی دیروز کلی باعث خنده آدما شد . تو رو خدا یه لبخند...ازتون که کم نمیشه . دیروز رفته بودیم تئاتر شهر نمایش پورتره رو ببنیم . من با دوستام جلو نشسته بودیم نمایش که تموم شد بهزاد فراهانی شروع کرد با روبوسی با عوامل تئاتر .اینقدر تو این کار سرعت داشت که با منم روبوسی کرد بعد یه نگاهی به من کرد و گفت شما کار اولته منم که هول شده بودم گفتم ما که کاری نکردیم استاد بعد گفت اختیار دارید بسیار کار عالی بود بعد منو در اغوش گرفت و هی فشرد .یه بارگی کارگردان اومد گفت ایشون جز عوامل ما نیستن استاد . آنچنان منو از آغوشش جدا کرد و پرت کرد اون طرف که از شدت این پرتاب گویی از صحنه روزگار نیست شدم والبته ایقدر مردم بهم خندیدن که از شدت حقارت خودمم این آرزو رو کردم ...

پرومته